حدود 60 درصد از وزن بدن انسان را آب تشکیل می دهد، یکی از نتایج دهیدراسیون بدن، کم آبی دیسک است که سبب شکل گیری برجستگی در دیسک می گردد، کم آبی دیسک در گردن و کمر شکل می گیرد و با نشانه هایی نظیر احساس ضعف در بخش های تحتانی و درد همراه است.
تحلیل کم آبی دیسک کمر و گردن
یکی از اختلال های رایج در بدن، کم آب شدن دیسک است که به موجب کم آبی بافت به وجود می آید. دیسک های بین مهره ای در ستون فقرات و گردن متشکل از دو قسمت اصلی هستند. بخش اول هسته مرکزی است که با عنوان نوکلئوس پالیوزس شناخته می شود.
هسته مرکزی، ماده ژلاتینی است. حدود 70 الی 90 درصد از هسته مرکزی را آب فراگرفته است. به موجب عدم قرینگی حلقه فیبری، نوکلئوس نسبت به کل دیسک مقداری عقب تر قرار دارد.
بخش دوم، حلقه فیبری در اطراف دیسک است که آنولوس فیبروزوس نام دارد. در حلقه فیبری دور دیسک، رشته های هر حلقه به صورت شعاعی سبب قطع حلقه دیگر می شوند. سپس رشته های حلقه ای دیگر، حلقه های منقطع را به هم می چسبانند.
با پاره شدن لایه فیبری تحت عنوان آنولوس فیبروزوس، دیسک کمر و دیسک گردن شکل می گیرد.
دیسک های گردن به مراتب نسبت به دیسک های کمر از ضخامت کمتری برخوردار هستند. علت این افزایش ضخامت در دیسک کمری، به تحمیل فشار ناشی از وزن بدن باز می گردد.
حدود 20 درصد از آب موجود در دیسک به موجب کارکرد طولانی مدت در حین نشستن، از بین می رود. در واقع با 6 ساعت در حالت ایستاده و نشسته قرار گرفتن، ار ارتفاع آب دیسک کاسته می شود. سپس با استراحت شبانگاهی، آب مورد نیاز جایگزین می شود.