رژیم‌های گیاهی در سال‌های اخیر به دلایل بهداشتی و اخلاقی رواج فزاینده‌ای یافته اند. یکی از انواع رژیم‌های گیاهی "میوه خواری" است، رژیم غذایی که عمدتا بر اساس مصرف میوه خام است. در نگاه اول، این ممکن است سالم به نظر برسد، اما این نوع رژیم محدود کننده چه تاثیری بر بدن خواهد داشت و آیا این یک رژیم غذایی سالم است؟

شواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد رژیم‌های گیاهی برای بدن مفید هستند. رژیم‌های گیاهی ممکن است خطر بیماری‌های قلبی را تا ۴۰ درصد و سکته مغزی را تا ۲۹ درصد کاهش دهند.

همچنین نشان داده شده است که رژیم‌های گیاهی یک استراتژی مفید برای کمک به کاهش وزن افراد است. در حالی که رژیم‌های گیاهی دارای مزایای آشکاری برای سلامت و پایداری محیط زیست هستند، میوه خواری یکی از محدود کننده‌ترین انتخاب‌های رژیم غذایی موجود است و تقریبا هیچ مدرکی برای حمایت از مزایای سلامتی ندارد.

هیچ توضیح قطعی در مورد اینکه رژیم غذایی میوه‌ای باید شامل چه چیزی باشد وجود ندارد، اگرچه یک قاعده رایج این است که بین ۵۵ تا ۷۵ درصد رژیم غذایی باید شامل میوه خام باشد.

برخی از طرفداران میوه خواری ادعا می‌کنند که "خام خواری" دارای مزایای قابل توجهی از جمله درمان سرطان و از بین بردن نفخ و بوی بدن است. هیچ مدرک محکمی برای اثبات این ادعا‌ها وجود ندارد. ایده استفاده از رژیم غذایی میوه‌ای (یا میوه‌های سنگین) ممکن است در نگاه اول یک گزینه سالم به نظر برسد، اما به طور بالقوه مشکلات زیادی در این نوع محدود کردن غذا وجود دارد.

وقتی به بدن انسان رژیم غذایی عمدتا مبتنی بر میوه تحمیل می‌شود، مسائل بهداشتی واضح و قابل توجهی وجود دارد. پیروی از این الگوی غذا، گروه‌های غذایی ضروری و مواد مغذی مورد نیاز بدن برای حفظ سلامت طبیعی را حذف می‌کند. در حالی که اکثر میوه‌ها سالم و مغذی تلقی می‌شوند، رژیم غذایی که تقریباً فقط به میوه‌ها متکی است، دارای کمبود مواد مغذی از جمله پروتئین، آهن، کلسیم، ویتامین B (از جمله ویتامین B۱۲) و D، روی و اسید‌های چرب امگا ۳ خواهد بود. کمبود این مواد مغذی می‌تواند پیامد‌های قابل توجهی در سلامتی از جمله راشیتیسم و استئومالاسی (نرم شدن استخوان ها)، کم خونی و مشکلات مربوط به استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و پوست داشته باشد. به بیان ساده، میوه حاوی تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن نیست.

علاوه بر مواردی که در رژیم غذایی میوه گنجانده شده است، میزان بالای فروکتوز نیز باید مورد توجه قرار گیرد. فروکتوز مانند یک قند ساده است، اما بدن انسان آن را بسیار متفاوت پردازش می‌کند. فروکتوز فقط در کبد متابولیزه می‌شود. مصرف بیش از حد فروکتوز می‌تواند باعث تجمع چربی در کبد شده و منجر به مقاومت به انسولین در کبد و بیماری کبد چرب غیر الکلی شود. در حالی که بحثی وجود دارد که آیا فروکتوز میوه به اندازه شربت فروکتوز است که برای شیرین شدن به غذا‌ها اضافه می‌شود، آزمایشات روی موش‌هایی که رژیم غذایی فروکتوز بالایی داشتند، شباهت‌هایی با بیماری کبد چرب انسان نشان داد.

فراتر از اثرات جسمی بالقوه میوه زایی، رژیم‌های غذایی محدود کننده اغلب با اختلال خوردن معروف به ارتورکسی عصبی یا وسواس ناسالم در خوردن غذای خالص تنها مرتبط هستند. این بدان معناست که آنچه می‌تواند به عنوان یک حرکت سالم به سمت خوردن میوه و سبزیجات بیشتر و غذا‌های کم ارزش شروع شود، می‌تواند منجر به اختلال خوردن، افسردگی و اضطراب شود.

در حالی که رژیم‌های گیاهی دارای مزایای آشکاری برای سلامت و پایداری محیط زیست هستند، میوه خواری یکی از محدود کننده‌ترین انتخاب‌های رژیم غذایی موجود است و تقریبا هیچ مدرکی برای حمایت از مزایای سلامتی ندارد.