مصطفی میرسلیم از اعضای حزب موتلفه اسلامی بر این باور است که هر دولتی که منتقدان خود را تحقیر کند نه فقط از سرمایۀ بی بدیل مردم محروم می ماند، عاقبت بی آبرو می شود و ناگزیر از ترک صحنۀ سیاسی با خواری می گردد.
دولت سیزدهم در شرایطی روی کار خواهد آمد که جهان درگیر معضلی تحت عنوان «کرونا»ست، تحریم های اقتصادی آمریکا نیز از سوی دیگر اقتصاد کشور را با مشکلات زیادی روبرو کرده است. اما آیا رئیسی که با شعارهای مرتبط با معیشت مردم واردکارزار انتخاباتی شده بود قادر به حل این مشکلات در کوتاه مدت خواهد بود؟
مصطفی میرسلیم از کاندیداهای پیشین ریاست جمهوری در گفت و گو با خبرگزاری بر این باور است که دولت باید با اعتقاد راسخ و با برنامه وارد این کارزار شود اما یقین داشته باشد که بدون کمک فکری صاحب نظران خیرخواه سرعت و دقت لازم را نخواهد داشت؛ بنابراین آمادگی واقعی خود را با تشکیل گروههای مشاوره تخصصی ابراز کند. اما جریانات سیاسی نیز باید فعالیت خود را با انتقاد دلسوزانه و سازنده از هم اکنون آغاز کنند.
او میگوید هر دولتی که منتقدان خود را تحقیر کند نه فقط از سرمایۀ بی بدیل مردم محروم می ماند، عاقبت بی آبرو می شود و ناگزیر از ترک صحنۀ سیاسی با خواری می گردد.
این چهره سیاسی اصولگرا ضمن انتقاد از سهم خواهان، اشاره می کند کسانی که بر مبنای فرصت طلبی بوی کباب به مشامشان خورده و به دنبال سهم خواهی اند، اشتباه می کنند! چراکه اصولا ریاست و صدارت و وزارت و این قبیل مقاماتِ جعلی که با انتخابات و انتصابات حاصل می شود، ارزش آفرین نیست.
مشروح مصاحبه مکتوب مصطفی میرسلیم سیاستمدار اصولگرا و نماینده مردم تهران در مجلس با خبرگزاری را میخوانید؛
*********
*آقای میرسلیم! آقای رئیسی در شرایطی دولت را تحویل می گیرد که بحران کرونا جهان و ایران را درگیر کرده است، معضل تحریم های اقتصادی هم شرایط را سخت کرده است، پیش بینی شما چیست، فکر می کنید دولت رئیسی در کوتاه مدت توان حل برخی مشکلات و انتظارات اقتصادی را در این شرایط بحرانی دارد؟
مشکلات را به سه دسته باید تقسیم کنیم: نخست، مشکلات ناشی از عدم باور دولت های یازدهم و دوازدهم به قابلیتهایی که در کشور وجود دارد و تواناییهای مردم بویژه نخبگانی که از وجودشان استفاده نشد و مبادرت به مهاجرت کردند ، و نیز روی آوردن دولت به غرب خصوصا آمریکا. چاره این مشکلات همان اجرای سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی است که نتیجه آن با برنامه ریزی داهیانه و استفاده از نیروهای کارکشته، از سال آینده خود را نشان خواهد داد.
تحریمها قابل دور زدن است و باید برای آن ستاد تشکیل داد
نکته دوم مشکلات ناشی از تحریمها که در اثر فرصت سوزی های قبلی تشدید شده و باعث بروز انحرافاتی نیز شده است. تحریمها قابل دور زدن است و برای آن باید ستاد ویژه تشکیل داد تا دست ما برای دشمن رو نشود و ضمنا امکان نظارت دقیق بر فعالیتهای ستاد باشد و مانع از انحراف و خسارتهای جبران ناپذیر شود.
این اقدامات تا آخر امسال می تواند نتائج خود را نشان دهد. دربارۀ کرونا مستقلا اظهار نظر کرده ام. نکته سوم، مشکلات معیشتی مردم که ناشی از سقوط ارزش پول ملی است و به ویژه ۵ دهک اول را متأثر کرده است. این مشکلات باید به صورت اضطراری حل شود و برای آن نباید از ملامت دیگران نگران شد بلکه باید به فکر محرومان بود و اثر آن نیز می تواند در ماههای اول باید ظاهر شود که به بحران نینجامد.
شرط موفقیت در این مورد اولا، استفاده از وزرای آشنا با مدیریت بحران و آماده برای جانفشانی است و ثانیا همراه کردن مردم و جلب اعتماد آنها برای رعایت اولویت. فشار آوردن به دولت برای افزایش حقوقها هرچند ظاهرا مطالبۀ گروههای مردم و کارمندان است اما چون در شرائط کسری بودجه قرارداریم و اجابت فوری آن درخواستها مستلزم خلق پول و افزایش نقدینگی و بنابراین تورم بیشتر است ، تا آخر همین سال با تشدید گرانی فشار بیشتری را توأم با احساس محرومیت در مردم بوجود خواهد آورد و این نقض غرض است. البته با ساماندهی تولید و سپس توزیع ، خواهیم توانست به مهار کردن رکود تورمی نائل شویم. از این رو رفع موانع تولید را باید بسیار جدی گرفت و از همین امروز با همکاری مجلس به آن پرداخت.
هر دولتی که منتقدان را تحقیر کند عاقبت بی آبرو میشود
*برای اینکه دولت ۴ سال پیش رو را به دور از حاشیه سازی ها مصروف حل مشکلات و معضلات کند، فکر می کنید چقدر همراهی جریانات سیاسی مختلف با دولت ضرورت دارد؟ وظیفۀ دو جانبۀ دولت و جریانات سیاسی اصولگرا، اصلاح طلب و ...نسبت به همدیگر در این شرایط چیست؟
دولت باید با اعتقاد راسخ و با برنامه وارد این کارزار شود اما یقین داشته باشد که بدون کمک فکری صاحب نظران خیرخواه سرعت و دقت لازم را نخواهد داشت؛ بنابراین آمادگی واقعی خود را با تشکیل گروههای مشاوره تخصصی ابراز کند. اما جریانات سیاسی نیز باید فعالیت خود را با انتقاد دلسوزانه و سازنده از هم اکنون آغاز کنند: مردم سالاری واقعی یعنی احساس مسئولیت جریانات سیاسی و انجمن های علمی و مردم نهادها نسبت به سرنوشت کشور و ارائۀ نظریات کارگشا به دولت و متقابلا استقبال دولت از آن پیشنهادها و عملیاتی کردن آنها در قالب برنامه های خود.
هر دولتی که منتقدان خود را تحقیر کند نه فقط از سرمایۀ بی بدیل مردم محروم می ماند، عاقبت بی آبرو می شود و ناگزیر از ترک صحنۀ سیاسی با خواری می گردد.