آیه أَمَّنْ یُجیب شصت و دومین آیه سوره نمل است که در این آیه قرآن، بیشتر بر روی عنوان مضطر تکیه شده است. آیات و ادعیه بسیاری برای نجات از مشکلات و درخواست حاجت از پروردگار معرفی شده‌اند که یکی از آن ها آیه أَمَّنْ یُجیب است.
آیه امن یجیب جهت نجات یافتن از گرفتاری و بلا خوانده می شود
نمل و نام دیگرش «طس».بیست و هفتمین سوره قرآن است که مکی و ۹۳ آیه دارد. این آیه معمولاً برای نجات از گرفتاری، ناراحتى و بیمارى ها توسط مسلمانان خوانده می شود. در این آیه، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرایط استجابت دعا آن است که دعا صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به جز خدا امیدی ندارد و کاملاً درمانده شده است، دعایش واقعی است و در این حالت شخص فقط خدا را می خواند و خدا هم استجابت می کند.
ایات فراوانی وجود دارند که برای انسان های گرفتار توصیه میشوند و تمام قرآن و کلام ان مانند معجزه ای عظیم است که می توان آنها را در زندگی به کار برد و در برابر برخی مشکلات و بلاهایی که سرسختانه روح انسان را از آرامش به دور کرده است با بردباری گذر نمود. خواص آیه امن یجیب را در دلگرم بخوانید.
چطور با ختم آیه أَمَّنْ یُجیب حاجت روا شویم؟
خیلی وقت‌هاشده است که به هنگام دعا و مناجات به آیه أمّن یجیب توسل کرده‌ای تا حاجات خود را از خدا بخواهی.بارها و بارها با سوز وشور این آیه را خوانده و زمزمه کرده‌ای تا بر استجابت دعایت تأکید کرده باشی، اما چرا این آیه؟! آیادلیل خاصی دارد که این آیه را در دعا تکرار می کنیم؟ برای پاسخ به این سۆال باید گفت؛ دعا کردن با آیه أمن یجیب کاری ذوقی و استفاده‌ای لطیف و زیبا از این آیه نورانی است و دستور خاصیدر این مورد به شکل معمول در بین ما در منابع اسلامی وارد نشده است.ختم امن یجیب به این منظور انجام می‌گیرد که ما خود را مصداق موجودی مضطر و درمانده و خداوند را فریاد‌رس و دستگیر می‌یابیم و این آیه را با توجه به مضمون و محتوای آن به قصد جلب عنایت و امداد خداوند و نجات یافتن از گرفتاری و بلا می‌خوانیم.
خواص آیه امن یجیب چیست؟
برای آشنایی بیشتر با مضمون و تفسیر آیه مورد بحث به توضیح ذیل توجه کنید:أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِیلاً ما تَذَکَّرُونَ (۶۲/نمل)
یا کیست آنکس که دعاى مضطر را اجابت مى کند و گرفتارى را برطرف مى سازد، و شما را خلفاى زمین قرار مى دهد، آیا معبودى با خداست؟ کمتر متذکر مى شوید!آرى در آن هنگام که تمام درهاى عالم اسباب به روى انسان بسته مى شود کارد به استخوانش مى رسد،و از هر نظر درمانده و مضطر مى گردد، تنها کسى که مى تواند قفل مشکلات را بگشاید، و بنبستهارا بر طرف سازد، و نور امید در دلها بپاشد، و درهاى رحمت به روى انسان درمانده بگشاید، تنها ذات پاک او است و نه غیر او. از آنجا که این واقعیت به عنوان یک احساس فطرى در درون جان همهانسانها است، بت‌پرستان نیز به هنگامى که در میان امواج خروشان دریا گرفتار مى شوند تمام معبودهاى خود را فراموشکرده، دست به دامن لطف اللَّه مى زنند همانگونه که قرآن مى گوید: فَإِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَلَهُ الدِّینَ: هنگامى که سوار کشتى مى شوند خدا را مى خوانند در حالى که پرستش را مخصوص او مى دانند (۶۵/عنکبوت)
سپس مى افزاید: نه تنها مشکلات و ناراحتیها را بر طرف مى سازد بلکه شما را خلفاى زمینقرار مى دهد (وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ).آیا با اینهمه معبودى با خدا است؟ (أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ).ولى شما کمتر متذکرمى شوید و از این دلائل روشن پند و اندرز نمى گیرید (قَلِیلًا ما تَذَکَّرُونَ). پیرامون مفهوم مضطر و مساله استجابت دعا و شرائط آن بحثهایى است که در نکته ها در پایان همین آیاتخواهد آمد.منظور از خُلَفاءَ الْأَرْضِ ممکن است به معنى ساکنان زمین و صاحبان آن باشد، چرا که خدا با آنهمه نعمت و اسباب رفاه و آسایش و آرامش که در زمین قرار داده انسان را حکمران این کره خاکىساخته، و او را براى سلطه بر آن آماده کرده است. مخصوصا هنگامى که انسان در اضطرار فرو مى رود وبه درگاه خدا رو مى آورد و او به لطفش بلاها و موانع را بر طرف مى سازد، پایه هاىاین خلافت مستحکمتر مى شود (و از اینجا رابطه میان این دو بخش از آیه روشن مى گردد).و نیز ممکناست اشاره به این باشد که خدا ناموس حیات را چنین قرار داده که دائما اقوامى مى آیند و جانشین اقوام دیگر مى شوند که اگر این تناوب نبود، تکاملى صورت نمى گرفت.گرچه خداوند دعاى همه را – هر گاه شرائطش جمع باشد- اجابت مى کند ولى در آیات فوق مخصوصا روى عنوان مضطر تکیه شده است، به این دلیل که یکى از شرائط اجابت دعا آن است که انسان چشم ازعالم اسباب بکلى برگیرد و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد، همه چیز را از آناو بداند و حل هر مشکلى را به دست او ببیند، و این درک و دید در حال اضطرار دستمى دهد. یکى از شرائط اجابت دعا آن است که انسان تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهددرست است که عالم، عالم اسباب است، و مۆمن نهایت تلاش و کوشش خود را در این زمینه به کارمى گیرد ولى هرگز در جهان اسباب گم نمى شود، همه را از برکت ذات پاک او مىبیند دیدهاى نافذو سبب سوراخ کن دارد که اسباب را از بیخ و بن بر مى کند و در پشت حجاب اسبابذات مسبب الاسباب را مى بیند و همه چیز را از او مى خواهد.آرى اگر انسان به این مرحله برسدمهمترین شرط اجابت دعا را فراهم ساخته است. جالب اینکه در بعضى از روایات این آیه تفسیر به قیام حضرت مهدى- صلوات اللَّه و سلامه علیه- شده؛در روایتى از امام باقر علیه السلام مى خوانیم که فرمود: و اللَّه لکأنی انظر الى القائم و قد اسندظهره الى الحجر ثم ینشد اللَّه حقه…قال هو و اللَّه المضطر فى کتاب اللَّه فى قوله: أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْخُلَفاءَ الْأَرْضِ: به خدا سوگند گویا من مهدى سلام الله علیه را مى بینم که پشت به حجر الاسود زدهو خدا را به حق خود مى خواند…سپس فرمود: به خدا سوگند مضطر در کتاب اللَّه در آیه أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ…او است. در حدیث دیگرى از امام صادق علیه السلام چنین آمده: نزلت فى القائم من آل محمد علیهم السلام هو واللَّه المضطر اذا صلى فى المقام رکعتین و دعا الى اللَّه عز و جل فاجابه و یکشف السوء و یجعلهخلیفه فى الارض: این آیه در مورد مهدى از آل محمد عجل الله فی فرجه نازل شده، به خدا سوگندمضطر او است، هنگامى که در مقام ابراهیم دو رکعت نماز به جا مى آورد و دست به درگاه خداوندمتعال بر مىدارد دعاى او را اجابت مى کند، ناراحتىها را بر طرف مى سازد، و او را خلیفه روىزمین قرار مى دهد. بدون شک منظور از این تفسیر – همانگونه که نظائر آن را فراوان دیده ایم- منحصر ساختن مفهوم آیه بهوجود مبارک امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیست، بلکه آیه مفهوم گستردهاى دارد که یکى از مصداقهاى روشنآن وجود امام مهدی علیه السلام است که در آن زمان که همه جا را فساد گرفته باشد، درها بستهشده، کارد به استخوان رسیده، بشریت در بن‌بست سختى قرار گرفته، و حالت اضطرار در کل عالم نمایان است درآن هنگام در مقدسترین نقطه روى زمین دست به دعا برمى دارد و تقاضاى کشف سوء مى کند و خداونداین دعا را سرآغاز انقلاب مقدس جهانى او قرار مى دهد و به مصداق وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ او ویارانش را خلفاى روى زمین مى کند. از رسول اکرم نقل شده است: هر کس سوره نمل را قرائت نماید، خداوند ده برابر تعداد کسانی که حضرت سلیمان علیه السلام را تصدیق یا تکذیب کرده اند و نیز تعداد کسانی که پیامبران الهی هود، شعیب، صالح و ابراهیم را تایید و یا تکذیب کرده اند حسنه به او داده می شود، او در حالی از قبرش خارج می شود که ذکر لا اله الا الله به لب دارد امام صادق علیه السلام فرموده اند: اگر کسی سوره های طواسین (سوره هایی با با طسم و طس آغاز شده) را در شب جمعه قرائت کند از جمله اولیای الهی است که در جوار الهی خواهد بود و در دنیا هیچ ناراحتی به او نخواهد رسید و خداوند در آخرت چندان از نعمت های بهشتی به اوعطا می کند که راضی شود. آیه شریفه أَمَّنْ یُجیب چیست و چرا این قدر روی آن تأکید دارند؟
اشنایی با خواص آیه امن یجیب
شرایط اجابت دعا برای آیه امن یجیب
