به تصريح آيات و روايات رزق و روزي مخلوقات در دست خدا است و گشادگي و تنگي روزي به خواست و اراده او رخ مي دهد، آنچنان که آيه 30 سوره مبارکه اسراء بيان مي دارد: «پروردگار تو در رزق هر کس که بخواهد گشايش مى دهد يا تنگ مى گيرد ؛ زيرا او به بندگانش آگاه و بيناست.»
اميرمومنان علي (ع) نيز مي فرمايند: «اختيار کم و زياد شدن روزى ها جز در دست روزى رسان نيست.»
ايشان درباره حکمت فراخي يا تنگي رزق بندگان فرموده اند: «روزى ها را مقدّر فرمود و آن گاه، آنها را زياد و کم و به تنگى و فراخى عادلانه تقسيم کرد ، تا هر که را بخواهد به وسعت روزى و يا تنگى آن بيازمايد و از اين طريق سپاسگزارى و شکيبايى توانگر و تهيدست را به آزمايش گذارد.»
و از ايشان است که: «خلايق نان خورهاى خدايند. خداوند روزهاى آنها را ضمانت و خوراکشان را مقدر کرده است.»
امام صادق (ع) مي فرمايند: «از طلب روزىِ حلال دست مکش ؛ زيرا طلب روزى حلال تو را در دينت يارى مى رساند . و با توکّل زانوى اُشتر ببند.»
اگرچه در آموزه هاي ديني بر تلاش براي رزق و روزي توصيه و سفارش مي شود اما از حرص زدن نهي شده و آن را موثر در افزايش رزق نمي دانند.
پيامبر اکرم (ص) در اين باره مي فرمايند: «نه حرص زدن حريص، روزى را به سوى او مى کشاند و نه ناخوش داشتن کسى، آن را از او باز مى دارد.»
همچنين، اميرمومنان علي (ع) فرموده اند: «بدانيد که آنچه خداوند براى بنده مقدّر کرده است، بى کم و کاست، به او برسد هر چند در چاره انديشى و پيدا کردن راه هاى کسب روزى ناتوان باشد و نيز بيش از آنچه خداوند برايش مقدر کرده به او نرسد، هر چند بسيار زرنگ و چاره انديش باشد.»
*قدس آنلاين
