هافینگتون پست نوشت:‌ چرا اگر کنگره توافق را رد کند، کشورهای پنج به علاوه یک به تشدید تحریم ها علیه ایران نمی پیوندند.

به گزارش «تدبیر خبر آنلاين»، زیربنای سخنرانی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در جلسه مشترک کنگره آمریکا در تاریخ سوم ماه مارس 2015 و انتقاد اخیر او از برنامه جامع اقدام مشترک مذاکره شده توسط گروه پنج به علاوه یک، با ایران، براین مبنا است که می شد از طریق افزایش فشارها علیه ایران با تحریم های شدیدتر به یک توافق بهتر دست یافت. او همچنین گفته است، این فرضیه که تنها جایگزین این توافق، جنگ است، درست نیست. بلکه تنها جایگزین این توافق بد، یک توافق بهتر است. این موضعی است که برخی اعضای جمهوری خواه در کنگره و تعدادی از سازمان های یهودی آمریکایی از قبیل آیپک آن را اتخاذ کرده اند و ادعا کرده اند که این یک توافق بد است و باید کنگره رای مخالف به آن بدهد.

از سوی دیگر، باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا و جان کری،‌وزیر خارجه این کشور استدلال می کند که این توافق، هرچند بی عیب و نقص نیست،‌ولی در خدمت هدف آنها یعنی محدود کردن دستیابی ایران به قابلیت های هسته ای است و رای دادن علیه این توافق، به معنای انتخاب گزینه نظامی است. آنها استدلال می کنند که کشورهایی که به تحریم ها علیه ایران پیوسته اند، به این تحریم ها ادامه نخواهند داد و اگر کنگره آمریکا این توافق را رد کند، مسلما این تحریم ها را افزایش نخواهند داد. در چنین شرایطی، آنها این فرضیه را مطرح می کنند که ایران فورا تلاش برای دستیابی به ظرفیت هسته ای را تشدید خواهد کرد. افرادی که از این دیدگاه حمایت می کنند، به این نکته اشاره می کنند که شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق آراء، این توافق را تائید کرده است. آنها خاطرنشان می کنند که مهمتر از همه این است که در حال حاضر، رهبران اروپایی و مدیران تجاری به سمت ایران رهسپارند تا راه مذاکرات بازرگانی با ایران برای دستیابی به منابع نفتی این کشور را بازکنند و به سرمایه گذاری در زمینه های مختلف بپردازند و بتوانند برای کالاها و محصولات خودشان در بازار ایران مشتری پیدا کنند.

رای گیری در کنگره قرار است بعد از بازگشت اعضای کنگره از حوزه های انتخابیشان برگزار شود و آنها در این مدت از مناطق خودشان دیدار کنند و دیدگاه های آنها را در این باره بدانند. این رای گیری برای برخی از اعضای کنگره، به طور بی سابقه ای حائز اهمیت است. این رای گیری ممکن است تبعات جدی برای امنیت اسرائیل و دیگر متحدان آمریکا در خاورمیانه داشته باشد. از سوی دیگر ممکن است نتیجه این رای گیری این باشد که آمریکا برای ممانعت از دستیابی ایران به پیشرفت های هسته ای، به حمله نظامی علیه این کشور متوسل شود. اعضای جدی کنگره، مثل سناتور شومر، به طور عمومی درباره این مسئله بحث و بررسی می کنند که رای دادن به این توافق، مستلزم تجزیه و تحلیل شخصی است. این ضرورت کاملا روشن است که اتخاذ یک تصمیم باید بر مبنای دانستن این مسئله باشد که اگر کنگره رای مخالف به این توافق بدهد، دیگر کشورها آماده هستند که تا چه میزان تحریم علیه ایران اعمال کنند. علاوه براین دانستن این مسئله از اهمیت بسیار فراوانی برخوردار است که چرا این سئوال را رسما از خود این کشورها نپرسیم؟

من به شدت پیشنهاد می کنم که هیاتی به سرعت تشکیل شود و در آن نتانیاهو یا نماینده منصوب او در اسرائیل،‌یک نماینده از عربستان سعودی(احتمالا دوست قدیم من، یعنی عادل جبیر وزیر خارجه برجسته عربستان) و برخی از نمایندگان مجلس سنا و نمایندگان به همراه رهبران هر دو حزب، حضور داشته باشند. این هیات باید با سران کشورهای گروه پنج به علاوه یک و دیگر کشورها درباره اعمال مجدد تحریم ها علیه ایران صحبت کنند و استدلال های خود را در این زمینه مطرح کند و بعد از آن این سئوال بسیار ساده را بپرسند که اگر کنگره آمریکا به توافق هسته ای رای منفی بدهد و بتواند از حق وتوی رئیس جمهور هم خلاص شود، آیا این کشورها تمایلی دارند که به رژیم تحریم ها علیه ایران که بسیار شدیدتر از تحریم هایی که تاکنون اجرا می شده است، بپیوندند؟

اگر پاسخ این کشورها مثبت بود، بعد از آن یک دلیل وجود دارد که باور کنیم تحریم های شدیدتر ممکن است ایران را تحت فشار قرار دهد تا توافق بهتری بر اساس آن نسخه ای که نتانیاهو و اعضای جمهوری خواه کنگره می خواهند، به دست آید. اما اگر جواب سران این کشورها، نه باشد و آنها بگویند تمایلی برای ادامه تحریم ها ندارند، در آن موقع کاملا روشن است که تحریم های آمریکایی به تنهایی نمی تواند ایران را به تسلیم وادار کند و تنها گزینه برای توقف ایران، اقدام نظامی است.